Janusz Głowacki (13.09.1938-19.08.2017) – polski prozaik, dramaturg, scenarzysta i eseista. Zwrócił na siebie uwagę, jako błyskotliwy felietonista. Także autor opowiadań. W latach sześćdziesiątych i późniejszych dał się poznać jako wybitny scenarzysta.
Wanda Chotomska (26.10.1929 – 02.08.2017) – poetka, pisarka, dziennikarka. Kobieta z ogromnym poczuciem humoru, zdystansowana od brzydoty złych emocji, pogodna i pełna słońca, które jak złotą barwę przelewała ze zdania w zdanie, z rymu w rym. Autorka Jacka i Agatki, Teleskopki i Teleskopka, Tadka-Niejadka. Na jej wierszowanych przygodach wychowały się pokolenia dzieci. Dźwięczne i zabawne teksty łatwo zapadały w pamięć i nic nie tracąc ze swej uniwersalnej świeżości przetrwały nowe style i mody.
Wierna przyjaciółka wszystkich dzieci, przyjaciółka pióra i niezapisanych niczym stron.
Po raz pierwszy literacka Nagroda Nobla trafiła do rąk reportera – Swietłana Aleksijewicz otrzymała ją za “polifoniczne pisarstwo, pomnik cierpienia i odwagi w naszych czasach”. Do niedawna krytycy największego szwedzkiego dziennika “Dagens Nyheter” podkreślali, że nadszedł moment, aby Akademia Szwedzka uhonorowała Noblem reportaż literacki. Według nich bezapelacyjnie mistrzynią tego gatunku jest urodzona na Ukrainie, a mieszkająca na Białorusi i pisząca w języku rosyjskim Swietłana Aleksijewicz. (źródło: http://ksiazki.wp.pl/tytul,Swietlana-Aleksijewicz-laureatka-Literackiej-Nagrody-Nobla,wid,21394,wiadomosc.html?ticaid=115b95)
Zapowiada się bowiem wspaniale. Przepiękny Kraków przełomu wieków (XIX i XX), wielowarstwowe społeczeństwo, trzy imperialne zaborcze macki niszczące polską tożsamość, piramidy nienawiści piętrzące się od pokoleń – za zbrodnie, niesprawiedliwość i utratę nadziei. Miasto tętniące życiem, terkoczące kołami pojazdów, krzykami przekupek, rozświetlające się wieczornymi światłami, pulsujące jak płynąca w żyłach krew.
Z miłości do prawdy i historii, z pamięci o przeszłych latach i przyszłych pokoleniach, powstają dzieła opiewające nasz region, jego dzieje, turystyczne walory i twórcze ludzkie pasje oraz życiorysy. Jednym z kilku wybitnych autorów poświęcających swój czas na zgłębianie tej materii właśnie, jest niewątpliwie Pan Paweł Ajdacki.
„Czytam sobie” to seria książeczek wydanych przez Wydawnictwo Egmont. Adresowana jest do dzieci w wieku 5-7 lat. Stopień trudności tekstów dzielą trzy poziomy. Poziom 1 – składam słowa, zawiera 150-200 wyrazów. Zdania są krótkie, słowa zbudowane z 23 podstawowych głosek. Ponadto niektóre wyrazy wyodrębniono z tekstu, dzieląc myślnikami na poszczególne litery (głoski), co ułatwia tzw. głoskowanie.
W tym roku już po raz 20. wręczona została Nagroda Literacka im. Kornela Makuszyńskiego. Nagroda za książkę literacką dla dzieci młodszych, opublikowaną po raz pierwszy w roku poprzedzającym kolejną edycję nagrody. Więcej “Laureat Nagrody im. Kornela Makuszyńskiego!”
Rozpoczął się właśnie sezon urlopowy. Aura sprzyja odpoczynkowi na świeżym powietrzu, dlatego odkurzamy rowery, rolki, łodzie i kajaki, pakujemy torby podróżne, rezerwujemy bilety. Nie zapominajmy jednak, że warto w tej wspaniałej i wiele obiecującej gorączce przygotowań i planów, znaleźć czas na wybór dobrej lektury – odpornej na deszcz i wiatr, porę dnia i smutek nocy. Dlatego przypominamy Państwu o naszych placówkach, gdzie w zaciszu regałów czekają dobre książki „dla każdego”.
Serdecznie polecamy! “Literacki Wehikuł Czasu to cykl artystyczno-literackich spotkań opracowany przez Muzeum Literatury im. Adama Mickiewicza i Maciejkowo.pl z wierszami, opowiadaniami, bajkami i obrazkowymi historiami stworzonymi przez twórców polskiej i obcej literatury dziecięcej, m.in. Juliana Tuwima, Jana Brzechwy, Hansa Christiana Andersena, Kornela Makuszyńskiego, Juliusza Verne’a, braci Grimm czy Marii Konopnickiej. Ich celem jest zapoznanie małych czytelników z kanonem literatury dla dzieci, uwspółcześnianie ich treści poprzez bliskie dzieciom środki wyrazu i twórcze zabawy.” Więcej na stronie http://muzeumliteratury.pl/literacki-wehikul-czasu-z-julianem-tuwimem/
Dotarła do nas informacja o doskonałej recenzji książki Piotra Witta “Przedpiekle sławy, czyli rzecz o Chopinie”. Pozwoliliśmy sobie zamieścić link do tej publikacji. Polecamy serdecznie lekturę artykułu:
Otrzymaliśmy list od autora książki Przedpiekle sławy. Rzecz o Chopinie – Piotra Witta. Ponieważ zawiera on mnóstwo cennych informacji publikujemy go w całości i traktujemy jako swego rodzaju sprostowanie do artykułu zamieszczonego niegdyś na naszej stronie www. Poniżej wspomnianej korespondencji znajdą Państwo tekst, do którego w piękny i rzeczowy sposób się odnosi.
Mo Yan (właśc. Guan Moye, ur. w 1955 r.)
Jeden z najwybitniejszych pisarzy współczesnych Chin. Był wielokrotnie typowany do grupy kandydatów literackiej nagrody Nobla. Pochodzi z ubogiej chłopskiej rodziny. Służba wojskowa utorowała mu drogę do nauki i zdobycia szlifów pisarskich. Jest autorem książki „Klan czerwonego sorga” sfilmowanej przez Zhanga Yimou , który to film zdobył nagrodę Złoty Niedźwiedź na festiwalu w Berlinie w 1988 roku. Jego powieść „Twarde prawo karmy” zyskała w Chinach niezwykłe uznanie. W Polsce ukazały się „Kraina wódki” i „Obfite piersi, pełne biodra”. Do naszej biblioteki zapraszamy po ten ostatni tytuł.
Historia o tym, jak jedna książka może spowodować, że najgorsze koszmary stają się rzeczywistością. Muzułmanie zabijają muzułmanów, księgarnie niszczeją w płomieniach wzniecanych pożarów. Giną wydawcy, tłumacze i recenzenci. Autor ukrywa się, unika konfrontacji z wydanym na niego wyrokiem śmierci. Często samotny, pozbawiony kontaktu z rodziną i ukochanym synem, wierzy jednak w wolność słowa, w ludzką mądrość i prawdę, a także w przyjaźń i bezinteresowność.
Na „Książkę twarzy” składają się trzydzieści dwa szkice, zebrane w grupy – Sportiva, Melancholica, Sensualica, Romantica, Geografica i kilka innych, łączących teksty o podobnej nucie tematycznej. Zbiór rozpoczyna esej o Winnetou. Potem są szkice o Andre Agassim, Kazimierzu Górskim, Humphreyu Bogarcie, Janie Karskim.